Epidemieën in De Rijp
Foto van OHV Het Schermereiland De Rolderspadbrug met D. de Jongh en kleinzoons, 1932
De Rijp werd ook in vroeger eeuwen flink geteisterd door epidemieën. Herman Kaptein noemt er in zijn boek Armenzorg in de Aanslag (ondertitel Armoede en bedeling in De Rijp 1850-1914) een aantal:
1.Cholera; in 1848 en in 1866 richtte dat grote slachtingen aan.
2.Malaria(!); in de jaren 1857-1860 werd het dorp zwaar getroffen door koortsepidemieën, waarschijnlijk malaria.
3.Buiktyfus; in 1869 zorgde dat voor een sterfterecord, terwijl in datzelfde jaar de cholera nog niets van haar kracht had verloren: 104 Rijpers werden dat rampjaar op de verschillende begraafplaatsen begraven.
4.Tyfus; in de jaren 1915-1916 brak de grootste tyfusepidemie uit, waarvan 3% van de bevolking de gevolgen ondervond.
5.Tuberculose; door het werken in de hekelhokken kregen de meeste arbeidslieden ademhalingsproblemen, vooral tuberculose. (Ergens een hekel aan hebben!)
Als belangrijkste oorzaak werd het volslagen gebrek aan hygiëne genoemd. In de slootjes maakte de groenteboer zijn groente, de melkboer zijn bussen en de huisvrouw haar potten en pannen schoon. Dat deden ze dan op de walstoep, naast het privaat.