Inundatie
Museum In ’t Houten Huis heeft de tentoonstelling Beklemmend en Bevrijdend verlengd tot 9 augustus. Daarin ook aandacht voor de inundatie, het onder water zetten van land.
In onze regio geen groot strijdtoneel, wel ongemak en schade door de inundatie. Van oudsher werd veel waarde gehecht aan de noodzaak om het land onder water te laten lopen als verdedigingsmiddel tegen de vijand. De Stelling van Amsterdam is er op gebouwd; een fortenkring rond de hoofdstad, waar gebieden liggen, die voor inundatie zijn aangewezen. Zoveel water om de vijand te hinderen, zodat de weg onbegaanbaar is maar ook het varen niet meer mogelijk is.
Op last van de Nederlandse overheid werden op 10 mei 1940 de sluizen opengezet. In onze omgeving werden de Starnmeer en delen van de Eilandspolder en Beemster onder water gezet. Het bleek niet nodig om met dit middel de vijand tegen te houden. Immers, na het bombardement op Rotterdam capituleerde Nederland op 15 mei. De sluizen konden weer dicht en de pompen van de gemalen weer aan.
Eind mei was de polder weer droog en het vee kwam weer terug. In het vierde oorlogsjaar, begin 1944, werd het inunderen herhaald, nu op last van de bezetter. Vanaf 7 maart werd het water ingelaten en bewoners werden geëvacueerd. Ook nu blijkt een inundatie nutteloos als verdediging. “Ze doen dit alleen om ons te pesten”, werd er gezegd. Zo leek het ook.