Het bruidskistje 
 

Deze week een bruidskistje met er op de naam van Trijntje Simonsdochter en gedateerd 1688. 

Het kistje is in 2006 aangekocht van een mevrouw in Broek in Waterland.

Het kistje is van eenvoudige makelij, in elkaar gezet met stevige planken. De gedraaide pootjes zijn er later opgezet en eigenlijk te elegant voor het kistje. Als men het deksel oplicht, dan treft men links, net onder de deksel, een apart bakje. Net zoals bij grootformaat kisten.

Niet zozeer de constructie, maar de decoratie en zijn ouderdom maken dit kistje bijzonder. Het kistje in De Rijp is gedateerd op 1688 en verkeerd nog in een vrij goede staat. 

Alle zijden behalve de achterkant zijn versierd. Dat wijst erop dat het meubeltje bedoeld was om tegen de want te zetten. De zijkanten zijn gedecoreerd met geschilderde bloemslingers. Op de deksel zien we twee ineengeslagen handen onder een vlammend hart. Deze verwijzen naar ware vriendschap en liefde tot in de dood.

Waarschijnlijk heeft dit meubeltje dezelfde functie als het ‘knottekistje’, die veelal in Friesland maar ook in Noord-Holland in gebruik waren. Het kistje, gevuld met gouden of zilveren munten, werd door een jongeman ter geschenk aangeboden aan het meisje waarmee hij wilde trouwen. 

Op de voorkant van het kistje is de naam Trijntje Simonsdochter en het jaartal 1688 geschilderd.  Met links een afbeelding van haringbuizen (uit De Rijp ?) en een konvooischip, rechts een koeien melkende boerin (uit Graft?) en in het midden 'het groene wijf' uit de Purmer. In 1403 ontdekten een aantal vrouwen uit Edam in het water van het Purmermeer “een wilt ende ongetammet wijff die heel naeckt van lichaem was”. Ze werd een bezienswaardigheid (symbool van de Purmer) en later overgenomen door Haarlemmers.

Wie Trijntje Simonsdochter was en waar zijn vandaan kwam weten we niet. Kwam ze uit de Purmer of toch uit de Rijp?