“Ik ben geboren in Wormer- en Jispverveld. De schilderijen refereren toch een beetje aan mijn jeugd in de           veenweidebieden, waar ik gezeild heb waar ik voor het eerst gevreeën heb, waar ik naar de luchten heb gekeken. Eigenlijk  zijn die schilderijen nog steeds een reflectie van mijn jeugd.”

Landschappen
“Ik vind het nog steeds een mysterieus gebeuren,  dat je op zo’n plat vlak zoveel ruimte kunt scheppen.”

Hoe ben je tot het vak van schilder gekomen? “Dat is leuk, ik heb nooit kleuterschool gehad maar heb toch leren kleuren. Op de lagere school was ik al achter het huis met een takje van een appelboom en Oost-Indische inkt het landschap aan het weergeven.”

“Ik ben altijd gefascineerd door ruimte, door licht, door water.”

“Het landschap is niet bestaand; je kunt niet zeggen het is daar-en-daar, wel probeer ik de sfeer van het landschap weer te geven.”

Andere liefde, het strand
Jan Groenhart wandelde met schrijver/socioloog Herman Vuijsje langs de hele Nederlandse kust en maakte daarover het boek Strandlopers.

“We hadden allebei een rugzak met wat onderbroeken en sokken en ik had wat papier en penseeltje met wat inkt mee. Ik maakte pentekeningen onderweg, als leidraad voor schilderijen later.”

 “Het strand. Eigenlijk heb ik een hekel aan zand. Na een jaar  Zuid-Amerika kwam ik terug en was volkomen de kluts kwijt. Niks lukte meer. Alles weggegooid en toen ben ik van ellende langs het strand gaan lopen. Toen dacht ik: hier heb je weer de ruimte en zo is mijn liefde opgebloeid.”

“Drie weken langs het strand lopen; ik dacht dat dat ontzettend saai zou worden. Normaal loop je een stukje het strand op en weer terug. Wij noemen dat het hondenuitlaat-omkeerpunt. Het heeft me ongelofelijk gefascineerd wat er aan diversiteit is aan zand en afwisseling.”

Abstract werk
Abstracte schilderijen zijn voor mensen die jouw werken kennen, soms wat lastiger te interpreteren. “Je ziet bij schilders een ontwikkeling van heel figuratief naar heel abstract. Om iemand te boeien met alleen kleur is veel moeilijker dan met een herkenbaar plaatje. Dit is een stap verder. Dit is ook een landschap met een horizon. Hier probeer ik met een kleur, met een onherkbaar vlekje, de geest te prikkelen. Wat gebeurt hier nou?  Zo’n schilderij is elk uur weer anders.”

Het interview in zijn geheel is tot en met 19 september te volgen in het museum.